Bedoeling?

Als ik een schilderij dat ik maakte weer terug zie komt het vaak voor dat ik er allerlei dingen in ontdek die ik minder bewust blijkbaar heb verbeeld. Bij foto s ken ik dat verschijnsel minder. Maar in combinatie met het kunstwerk bij de ingang van het Kröller Müller museum overkomt me hier net zoiets. We vroegen een willekeurige bezoeker deze foto te nemen. Cees van Leuven had bedacht om een foto te nemen voor zijn twitteraccount en ik zei direct laten we dat daar doen. Inmiddels heb ik een aantal keren met verbazing naar de foto gekeken. Hoe kijken jullie er naar?

Hebben de Taizebroeders wel alles verteld over seksueel misbruik?

(updates:
6-6-2019 verschijningsdatum persbericht AFP zie onderaan.
11-6 onderaan: Ook Karl Zero pseudoniem voor auteur en presentator Marc Tellenne liet zijn gedachten over deze zaak in dezelfde richting dwalen voordat hij van de recente ontboezemingen wist. tekstuele toevoeging; vergeef hen.
15-6: extra commentaar

Vandaag werd bekend dat enkele broeders van Taizé in het verleden jongeren hebben misbruikt. Dat heeft de communauteit van Taizé zelf in een bericht de wereld in doen gaan. In dat bericht schrijven ze onder andere dat ze pas in 2010 de eerste berichten over misbruik kregen. Dit lijkt me niet waar. Immers in 2007 bracht het Franse nationale persbureau AFP naar buiten dat de vermoede moordenares van de leider van het Taizeklooster frére Roger aangaf dat ze frére Roger met een mes bedreigde omdat ze op geen andere manier blijkbaar onder de aandacht kon brengen dat er seksueel misbruik plaatsvond door de broeders. Dit werd overigens opgetekend uit de mond van haar advocaat.

Hoe je ook over de betreffende Roemeense vrouw Luminita Solcan denkt, en haar daad ( ze is overigens nooit veroordeeld) valt niet goed te keuren, dit signaal had zeker ook serieus moeten worden genomen. De Taize-broeders pleegden haar te vergeven”met de woorden van Jezus-Cristus “Vergeef hen ze weten niet wat ze doen”, wat dus nu als een projectie kan worden beschouwd. Het staat immers inmiddels dus vast dat ze zelf niet wisten of wilden weten wat ze deden. Luminita werd echter voor paranoïde en schizofreen versleten en opgeborgen in de psychiatrie, de moord werd verder niet meer onderzocht en de waarheid wordt dus nog steeds onder de mat geveegd. Om met de kop van het Taize-bericht te spreken: er zal nog heel hard aan de waarheid moeten worden gewerkt! Vergeef iedereen maar vergeet niet.
Het bericht op de website van de Taize kloostergemeenschap

Het ND-bericht van 5 juni

Het AFP-bericht uit 2007 op archive .org  met als verschijningsdatum 14 december 2017

Idem eigen cache

Op 15 december 2007 verwerkte het Belgische blog van de vrij-metselaars het bericht van AFP,

Disparues: Que sont-elles devenues ? Karl Zero

Nog even wat persoonlijk commentaar: Ik vind het heel begrijpelijk dat slachtoffers kiezen voor het niet naar buiten brengen van hun eigen case (zie het bericht van de broeders) . Dit mag niet gebeuren vanwege angst voor smaad en lasterklachten, het is van belang de gang van zaken zelf wel naar buiten te brengen. Dát er misbruik heeft plaatsgevonden en hoe ernstig dat was. De structuren van. Daardoor hebben andere slachtoffers aanknopingspunten. Slachtoffers binden aan zwijgcontracten of intimidatie is ook erg fout. En overigens is het seksueel machtsmisbruik waarschijnlijk juist erg (geweest?) binnen het justitiesysteem en vooral de top. Daarom vindt ik de oplossing om standaard als communauteit overal maar aangifte van te doen niet altijd verstandig. En het voor gek houden van de boodschapster dat kan echt niet.

update december 2019. Inmiddels is er nog een nieuw geval van mogelijk seksueel misbruik door de communauteit van Taizé naar buiten gebracht. Omdat ik zelf vaak aanwezig ben bij het Oecumenisch Avondgebed Deventer die zich baseert op de tradities van Taizé en daar ook loyaliteit naar toont heb ik mij het afgelopen half jaar nogal ingespannen om daar duidelijk te krijgen dat het helemaal niet de goed kant op gaat in de communauteit van Taizé. Dit baseerde ik mede op het gebrek aan antwoord op een mailtje van mij aan de communauteit (terwijl ze wel op een link in die mail hebben geklikt naar dit blog). Uiteindelijk heeft de Deventer groep naar buiten gebracht dat ze tegen seksueel misbruik is en verdrietig is om wat er gebeurt. Dit lijkt me zo vanzelfsprekend (toch?) dat het een open deur is. Een duidelijk standpunt naar de communauteit blijft uit. Pogingen om de kwestie verder aan de orde te stellen lokten nogal wat vreemde reacties uit. Voor mij is dit dan ook momenteel geen omgeving om te bidden en te mediteren.

Gevangenis voor het kijken naar het voetballen van je kinderen; steun Ivo

update 31-5 18.10 : Ivo loopt in afwachting van het proces nu vrij rond. artikel Tubantia ( nee we zijn dus niet van de stichting Dwaze Vaders): https://www.tubantia.nl/almelo-e-o/protest-in-almelo-vader-gearresteerd-voor-zwaaien-naar-eigen-kind~a7c9e2bf/

meer in het volgende blog

———————-

Zo’n 25 jaar geleden noteerde een raadsrapport over een liefdevolle Friese vader die omkeek naar zijn kinderen (bij het voetbalveld onder andere)  het volgende:

“De heer X weet dat hij zijn ex-vrouw het beste kan raken door contact te zoeken met zijn kinderen. Het lijkt erop dat hij niets ervaart van de ellende die hij daarmee aanricht. Het lijkt ook alsof zijn kinderen niet meer van belang zijn. De heer X is een man met normale verstandelijke vermogens, die in staat geacht moet worden om de gevolgen van zijn daden te overzien. “( jeugdbescherming Friesland geciteerd in het boek Gemist vaderschap van Joep Zander en Emiel Smulders)

Gisteren belde Ivo Vrijkotte mij vanuit de politiecel in Oldenzaal met de mededeling dat hij door de politie was opgepakt omdat hij naar het voetballen van zijn kinderen aan het kijken was. Want er is nog maar weinig veranderd de laatste tientallen jaren. Het is misschien wel erger geworden. Genoemde Friese actieve Dwaze Vader (ook bekend van diverse acties bij rechtbanken) is nooit strafrechtelijk vervolgd. Hij werd “alleen maar” als gek weggezet, nu wordt Ivo als crimineel weggezet. De wetten over stalking hebben dit inmiddels veel gemakkelijker gemaakt.

Vorige week sprak ik Ivo hier nog over omdat de politie hem  een soort aanwijzing (contactverbod?)  had gegeven. Ik stuurde hem onder andere onderstaand filmpje over het invoeren van de Anti-stalkingswet.

zie ook: dossier vaders/daders-stalking

Ivo ken ik als een integer en persoon die je bovendien niet zomaar opzij zet.  Ik verwacht dat hij de vraag of hij het weer zou doen wel eens met ja zou kunnen beantwoorden. Alles bij elkaar vraag ik me af of hij snel vrijkomt. Daarom heb ik met Patrick Damhuis samen het initiatief genomen om morgen, vrijdag 31 mei een kleine vreedzame demonstratie te houden op een nader aan te duiden plaats en tijdstip. Graag aanmelden bij mij (06-29073291 of bij Patrick (zie facebook).

Laat Ivo niet alleen ZITTEN!!!

zie ook: http://stoppasfamiliedrama.blogspot.com/2019/05/freevrijkotte-ivo-al-twee-nachten-in-de.html

 

 

Geel tegen zwart op bevrijdingsdag

GEEL:bij een eerdere demo voor de rechtbank langs

ZWART

Het passeren van het gerechtshol Arnhem kan ik niet in stilte voorbij laten gaan. De plek waar ik herhaaldelijk als vader werd beledigd, geschoffeerd, waar we met een stuk of dertig vaders ons binnen in de hal vastketenden, waar het beruchte discriminerende formulier werd geproduceerd waarop vaders al bij voorbaat voorgedrukt de voogdij (gezag) werd ontzegd. De rechtbank waar ik met toestemming van de dienstdoende rechter optrad als raadsman voor vader Peter (zeer tegen de zin van de advocate van tegenpartij). De rechtbank die toestemming gaf tot inzage in een groot aantal uitspraken maar zich daarin liet overrulen door een clubje illegitiem georganiseerde rechtbankpresidenten. De rechtbank waar, tegen de zin van de kunstenaar een salomonsbeeld meters hoog buiten zicht werd gehouden maar die het beeld na de kritiek in mijn (ons) boek ‘Het ouderverstotingssyndroom in de Nederlandse context” op een veel zichtbaardere plek zette.

Ontsmettingseenheid van F4J bij het Arnhemse gerechtsgebouw.

De rechtbank waar ik met Fathers4Justice mee deed aan een decontaminatie-unit. De rechtbank met rechter van Son, die mij inschakelde als deskundige , maar daar halverwege het proces ineens mee stopte en toen valselijk beweerde dat ik was gestopt. Een brief van een medewerkster van de familieunit die mij volledig gelijk gaf in mijn irritatie hierover. Die rechtbank, dat gerechtshof  wil je niet onbecommentarieerd passeren , zeker niet als onderdeel van een grote groep gele hesjes. Dus ik riep wat kwade kreten in die richting. Kreten die geen nuance toonden en dat kan ook niet in die context. Maar als je goed op een rijtje zet wat mijn ervaringen zijn in dit gerechtsgebouw dat kan ik niet ontkennen dat daar ook goede tussen zitten. Er is iets merkwaardigs aan de hand. Het lijkt wel of er 2 heftig elkaar bestrijdende bewegingen zijn binnen dat gebouw, dat er ook nog mensen zijn die zich met tegenzin laten inperken door de dwang van bovenaf. De vice-president Hooft Graafland die ooit aanvankelijk inzage toeliet (“anders is het nietig”) in rechterlijke uitspraken is op dramatische wijze (ik citeer hier rechter van Son) van het toneel verdwenen. “Ook omgekomen bij een roei-ongeluk? vraag je je dan stiekem af, want oh ja er was ook nog iets met die Demmink-zaak en het Arnhemse gerecht.

De Gele Hesjes zijn de enige grote sociale beweging die fundamentele önderbouwde kritiek op het functioneren van de rechtstaat toelaat. Ten bewijze daarvan hieronder de toespraak van volhardend rechtzoekend vader Erik Groenendijk bij de demonstratie van afgelopen zondag, bevrijdingsdag in Arnhem. Geel tegen de zwarte togacriminaliteit. Een brug verder.

20 jaar herkenning ouderverstotingssyndroom

In deze mooie kerk sprak Richard Gardner 20 jaar geleden………Gisteren had ik een afspraak met Petra v.d. Hoeck die in België actief is op het gebied van ouderverstoting. Omdat Breda ergens in ons midden ligt spraken we daar af en tsja de Grote kerk is een mooi markant ontmoetingspunt. Pas op het laatste moment drong tot mij door dat dat precies de plek was waar ook weer bijna precies 20 jaar geleden Richard Gardner een toespraak hield voor een paar honderd justitieambtenaren, hulpverleners en ouders.

In 1998 stelde ik als adviseur van de Stichting Kind en Omgangsrecht voor om bij omgangsproblematiek meer te focussen op de positie van kinderen en om in het licht daarvan onze aandacht te richten op Parental Alienation Syndrome. (zie notulen). Dit leidde ertoe dat we samen met het Platform SCJF en het Ministerie van justitie Gardner naar Nederland lieten komen. waar hij op 24 juni 1999 een toespraak hield in de Grote Kerk van Breda.

Gesprek tussen mij en Richard Gardner in Breda  23 juni 1999

De avond ervoor mocht ik Richard Gardner nog persoonlijk spreken. Ik stelde hem wat vragen over de gendergerichtheid in zijn woord “Grootmoederswijsheid” wat hij in zijn grondleggende boek over PAS gebruikte.

We zijn nu twintig jaar later en in een uitgebreide ontmoeting passeert veel van de geschiedenis van de herkenning van ouderverstoting de revue. Van het eerste boek dat ik in 1999 samen met Rob van Altena uitbracht tot de onverkwikkelijke herrie waar we als beweging elke keer, als ware het onvermijdelijk, in verzeilen. Hoewel het makkelijk is om te verifiëren wat voor onwaarheden clubs als Vader Kennis Centrum ( notabene de opvolger van de eerder genoemde stichting Kind en Omgangsrecht) produceren moet ik toegeven vooralsnog in gebreke te blijven bij een aantal andere verhalen die ook overigens wat minder eenvoudig zijn te traceren al was het maar omdat ik in de afgelopen jaren heb geleerd dat je zelfs, of moet ik zeggen juist, rechterlijke uitspraken en schrijfsels niet kunt vertrouwen.

Voor dit gedoe heb ik een andere oplossing voor ogen dan Petra. Petra wil zich exclusiever blijven richten op voorlichting en getraumatiseerde ouders enigszins mijden.

Petra en ondergetekende op de plek waar eens Gardner zijn toespraak hield

Mijn doel is om juist getraumatiseerde ouders te leren dat als je je energie niet richt naar degenen die deze ongein aanrichten je inderdaad onvermijdelijk je energie op elkaar bot gaat vieren. Natuurlijk is er niets mis met voorlichting, en dat heb ik met 3 boeken en vele artikelen en lezingen over ouderverstoting ook gedaan sinds 1999. Maar daar kan het niet bij blijven. Petra en ik delen de weerzin tegen het plegen van karaktermoorden met de bekende narcisme en borderlinestempeltjes. Onze passie voor het horen van volwassen geworden kinderen van ouderverstoting delen we. Ik heb dat onder andere gedaan in mijn boek Moeder-Kind-Vader, een drieluik over ouderverstoting uit 2004. Petra is haar boek momenteel aan het schrijven.

Onze ontmoeting stond in het teken van het gebruik van kunst als een van de wegen naar herkenning. Voor de uitvoering van de plannen van Petra daarover is nog even tijd nodig. Het was een waardevolle ontmoeting met veel open eindjes en wellicht ook veel ( al dan niet) open wonden, mijn eigen verwondingen niet te na gesproken. 

Ik heb nog wat pagina’s met historische achtergronden bijgewerkt:

De speech van Gardner in 1999

In Memoriam Richard Gardner

 

Onze nepvrijheid op 4 en 5 mei

Onderstaand gelinkt blog is al weer 8 jaar geleden geschreven. Beseffen we ons wel wat we moeten gedenken, waar we voor moeten waken? Welke tirannie er te verdrijven valt in 2019. Of denken we liever niet teveel erover na en houden een paar minuten onze mond en daarna nog steeds?

Gelukkig is er dit jaar op 5 mei een demonstratie van de GeleHessers in Arnhem (14 u CS). Dat is het enige alternatief. Ga geen vrijheid vieren die er niet is. We leven in een rechtersdictatuur. Demonstreer mee!

Lees verder op: https://joepzander.wordpress.com/2011/05/09/4-en-5-mei/

koningsdag

Je moet het wel willen zien dat het niet om aan te zien is. (c) Hans Stempher/Spagaat)

Een bijdrage aan de feestvreugde. Hierboven het beeld dat ik niet wil zien inclusief dat portretje achter die rechters waar we altijd naar moesten kijken. Vervangen door nu een ander die ik ook niet wens te zien. Hét beeld van de dictatuur waarin we leven.

(c) Gustave Nouel

Ze zijn op zich misschien allemaal best aardig die koningshuizers, inclusief prinses Laurentien die ik anderhalf jaar geleden nog ontmoette, maar ze zijn ook het toonbeeld van onze totaal verworden rechtstaat. Oh ja laat mevrouw Sargentini daar (ook ) eens wat aan doen.

Waarom meerouderschap zes maal zoveel conflictstof oplevert als tweeouderschap

Een van de voorstellen van de Staatscommissie Herijking Ouderschap is om de mogelijkheid in te voeren dat een kind 4 ouders heeft. Dit voorstel ligt in het verlengde van een trend waarbij al langer sprake is van meemoeders en dergelijke die allerlei vormen van wettelijke status krijgen. Dit keer krijgt u geen lange politiek/ideologische verhandeling van mij maar een overzichtelijk wiskundige. In een tweeoudergezin is er een interouderlijke relatie, met het kind erbij een driehoek. Dat levert tegenwoordig al vaak heel wat conflictstof op. Bij drie ouders zijn er niet twee maar drie interouderlijke relaties. Ga er maar aanstaan. Bij vier ouders springen we ineens naar…..

Kortom , volop werk voor mediators (een mediator per ouder die weer met elkaar moeten overleggen), kinderbeschermers, kindbehartigers, kindcuratoren en rechters.. En dan hebben we het nog niet eens over de onmetelijke complexiteit van een samengesteld gezin waarin elk kind misschien wel vier verschillende vierouderstellen heeft.

Er is er maar één die hier garen bij spint en dat is de overheid en in zijn kielzog de bedrijfstak familierecht. Door sommigen ook misdaadgroep genoemd. Uiteindelijk wordt door dit soort manoeuvres de verantwoordelijkheid bij de ouders weggehaald. Telkenmale zal de staat, onder het mom dat al die rare ouders zoveel ruzie maken, de kinderen aan zich binden. Ze zullen zich via wet en rechtspraak steeds meer met kinderen bemoeien door juist steeds langzamer knopen door te hakken.

Eenvoudige wiskunde kan soms wel eens dienstig zijn in de sociale wetenschappen, hoewel het duidelijk zal zijn dat het nog maar een vereenvoudigd plaatje is wat ik hier weergeef. De werkelijkheid is nog veel complexer, maar zelden eenvoudiger lijkt me.

Het ons door de natuur gegeven model van tweeouderschap is eigenlijk de enige manier om te voorkomen dat kinderen in steeds ingewikkeldere loyaliteitssituaties komen met de staatsloyaliteit op de horizon. Hiermee stellen we het natuurrecht boven de door de staat gecreëerde doolhoven. De autoriteit van de schepping is voor sommigen de autoriteit van God. Als bron van schepping valt dat misschien samen. Hierover het stukje van Kees van de Staaij van de SGP

SGP-er Van der Staaij over meerouderschap

Of ( geen registratie nodig)

Zelf pleitte ik al 20 jaar geleden in het kader van de voorstellen homohuwelijk voor natuurlijk ouderschap als basis zonder overigens homoouderschap te verwerpen.

Perverse coalities en verstotingsprogrammering op maatschappelijke schaal

Laatst bijgewerkt op 28 maart 2019 in verband met correspondentie VKC

Vijfentwintig jaar geleden voerde de moeder van mijn dochter een reeks verklaringen op van vrienden van haar over mijn gedrag. Met die verklaringen moest een negatief beeld van mij geschetst worden. Ik had kunnen proberen te reageren met een reeks verklaringen die negatief zouden zijn voor haar. Maar ik besloot uiteraard om te reageren met verklaringen die positief waren over mijn opvoedingspraktijk voor mijn dochter. Dat is het verschil tussen terugpakken en uitpakken. En uiteraard bestreed ik op een praktische manier de negatieve framing van bijvoorbeeld mensen die dachten te constateren dat ik me niet aan afspraken hield, omdat ik me niet hield aan wat volgens de moeder van mijn kind zou zijn afgesproken. Ondanks deze milde aanpak was de wereld te klein in de rechtbank. Hoe ik het in mijn hoofd haalde om met verklaringen te durven komen daarbij als vanzelfsprekend haar ingediende verklaringen totaal over het hoofd ziend.

In de commentaren op mijn voorlaatste blog breekt de pleuris uit over mijn kritiek op het aan het woord laten van, de herhaalde malen met succes van integriteitsfalen beschuldigde, Corine de Ruiter in een congres over ouderverstoting. Deze discussie wordt gevoerd door onder andere twee organisatrices (oid) van het congres. Je kunt in deze discussie iets herkennen van wat ik 25 jaar geleden op de rechtbank meemaakte. Naar binnen zeilen met allerlei nogal tergend en overdreven persoonlijk geformuleerde kritiek en dan zeer verontwaardigd worden als ik dat netjes probeer te weerleggen, wat overigens geen sinecure is als mensen als een machinegeweer de ene fantasie dan wel leugen na de andere op tafel leggen.

Hoe is het mogelijk dat moeders dat zo makkelijk voor elkaar krijgen? Dat kan eigenlijk alleen omdat ze dat gedrag voortdurend om zich heen zien van kinder’beschermers’, rechters en wetenschappers en vooral natuurlijk hun eigen advocaat. Ook omdat ze er bij herhaling succes mee hebben en ach vaders een trap nageven, wie maalt erom? Ik wil niet zeggen dat vaders nooit dit gedrag vertonen, maar die komen daar zelden mee weg.

Waar het nu om gaat is de vraag of er een verband is tussen het gebeuren op microschaal in de rechtszaal en het gedrag van allerlei actoren op meso en macro niveau. Kun je gewoon zeggen dat ouderverstotingsprogrammeringsgedrag terug te vinden is in reacties als die onder mijn blog. Lopen deze reacties, die niet direct over individuele kinderen gaan maar over het maatschappelijk debat daarover, congruent met de uit de van de ouderverstotingsliteratuur bekende programmeringsreacties en treedt daartussen kruisbestuiving op? Ik denk van wel. En daarover had ik graag meer verteld op het congres over ouderverstoting dat zich morgen afspeelt. Ik had dan graag een Nederlandstalige variant voorgedragen van mijn Bratislava-lezing (zie hieronder) van anderhalf jaar geleden over de ‘multi level understanding’ van ouderverstoting. Opmerkelijk genoeg vonden de organisatoren van dit congres het zelfs niet nodig om mij op de hoogte te stellen van het congres, ik moest het van anderen horen. Daarbij is het van belang te weten dat ik met enkele boeken, wetenschappelijke artikelen, workshops acties en lobby’s het begrip ouderverstoting in Nederland heb geïntroduceerd. Mede daardoor komt het nu voor in de jurisprudentie en de literatuur. De laatste zinnen zullen zeker tegen mij gebruikt worden als zijnde egoboosting. Maar iedereen kan terugvinden dat ik slechts de geschiedenis probeer weer te geven. Dit op deze manier in herinnering brengen is noodzakelijk omdat er een groot belang is om mijn persoon, invloed en leiderschap (ooit) af te breken, ook door venijnige beschuldigingen van ego-boosting. Dat belang rust vooral bij Justitie. Het afbreken van de kop van iedere veranderingsbeweging is, samen met verdeel en heers, een cruciaal onderdeel van de overheidsrepressie die uiteindelijk vooral tegen kinderen is gericht en zeer extreem is. Om mij heen heb ik veel andere ideële veranderaars afgebroken zien worden. Dit mechanisme moet aan de orde worden gesteld. Maar de organisatoren van dit congres nemen liever een voorbeeld aan de neppige-hoogleraar Corine de Ruiter die nog onlangs door het college van bestuur van haar universiteit (niet voor het eerst) op de vingers werd getikt in casu haar wetenschappelijke integriteit. Een hoogleraar die zich er juist niet voor schaamt al die framingsmechanismes van ouderverstoting op macronivo tegen diverse vaders waaronder Ivo Vrijkotte en mij in te zetten. Haar optreden op het congres wordt ook nog eens verzorgd in samenwerking met het Vader kennis Centrum die juist is opgericht om voor vaderschap op te komen (in naam althans). Overignes zegt het Vader Kennis Centrum zelf daarvan dat ze niet bij de organisatie is betrokken en die alleen maar faciliteert. Dat lijkt in tegenspraak met de aanduidingen op de aankondiging waarop (zie hierbij) staat dat de conferentie samen met VKC wordt georganiseerd.

Kortom dit is wat ik bedoel met de perverse coalitie rond dit congres over ouderverstoting, dat dus voor een deel juist ouderverstoting propageert door middel van het geven van het slechte voorbeeld. Slecht gedrag dat elkaar aantrekt. Een goed/slecht voorbeeld is de minstens de helft van de dynamiek achter veranderingsprocessen. In plaats van dit soort mechanismen ook op macroschaal en als mechanismes van hulpverleners en rechters aan de orde te stellen, gebruiken de organisatoren van dit congres dit soort mechanismes om fundamentele kritiek af te weren en ouderverstoting af te schilderen als vooral een probleem tussen ouders. Die ouders kunnen elkaar dan te lijf gaan met duurbetaalde dikke rapporten die moeten aantonen dat de een of de ander fout en gestoord is maar die zelden de vinger leggen op de zere plek zelf. Ach ja hier en daar nog wat marginale opmerkingen over achterstanden bij opleidingen enzo maar niet fundamenteel. Het zijn rechters en wetenschappers die ouderverstoting actief en op grote schaal beoefenen. Ook persoonlijk falen als verstotende ouder, frustratie als kind of ouderslachtoffer kan goed worden verstopt door op zo’n manier wat te organiseren. Falen is menselijk, verstoppen gevaarlijk. Dit is ook een mechanisme dat we ons steeds moeten voorhouden als we het gedrag van sommige wetenschappers rechters en journalisten enz beoordelen.

De organisatie van het congres probeert zich met censuur en blokkades af te dekken tegen elke vorm van kritiek op facebook. Zelf zit ik niet op facebook, maar ik krijg daar berichten over door. Het bestuur van medeorganisatie Kinderen Ouders Grootouders die ik altijd al zeer hoog achtte qua integriteit, heeft besloten verstek te laten gaan op het congres.

Ik vind natuurlijk dat dit congres moet doorgaan, wel zou er door de voorzitter afstand kunnen worden genomen van de organisatie en Corine de Ruiter kunnen worden medegedeeld dat bij nader onderzoek naar haar integriteit is komen vast te staan dat daar nog teveel vraagtekens (understatement want het staat in alle redelijkheid vast) omheen zijn om haar optreden te kunnen laten doorgaan. En dan iemand anders aan het woord laten met wat andere opvattingen. Zelf heb ik morgen een mooie zonnige wandeling op het programma staan. Ik vrees dat de organisatie van het congres geen belang heeft bij mijn (of andermans) fundamentele kritiek en visie op het verband tussen micro en macro vormen van programmering omdat ze daarmee haar eigen gedrag aan de orde zou stellen. Dat blijkt duidelijk uit haar gedrag nu. Linken naar dit blog is verboden op hun facebookgroep. En als je dat ergens anders doet wordt je uit de groep gegooid.

 

Deze video over mijn lezing in Bratislava mei 2017. Technisch niet volmaakt maar interessant.

Oh ja en dit verhaal beoogt niet om aan te tonen dat ik niets fout doe, ik ben gewond . Maar ik vind wel dat er gedrag is dat begrensd moet worden als anderen daar schade van ondervinden. Dat is in dit geval aan de orde.

Zie ook het blog van Tom Janssen die naar eigen zeggen door de organisatie van dit congres met geweld wordt bedreigd als hij het waagt daar op te komen dagen. Hoe contrasterend met de eerdere visie van de organisatie dat Ivo Vrijkotte en ik te beroerd zouden zijn om de discussie aan te gaan en de insinuatie van organisatrice A M van M dat ik haar bijdrage zou willen censureren.

De staat van de rechtstaat 2; openbaarheid en dictatuur

Tsja. Een vreemde miniatuur heeft You Tube bedacht voor deze video. Kijken! En vooral ook tot het bittere eind. Ook de nu wat onleesbare tekst komt dan duidelijk in beeld (ha letterlijk en figuurlijk) meer info: http://vaderseenzorg.nl/rechtersdictatuur.html

Merk op dat deze film wordt voorafgegaan door deel 1 en dat er ook hier de tekst “wordt vervolgd” te zien is tegen het eind. Bij het hof Den Bosch maakte iemand zich zorgen over het feit dat we nog niet over hun uitzonderingspositie hadden gesproken. De uitspraken van een raadsheer daar worden sinds anderhalf jaar wel openbaar gemaakt op zijn minst in die zin dat ze opvraagbaar zijn. Laura en ik hebben een hele lange opname gemaakt die we in stukken monteren en presenteren. In die opname wordt zeker wel gesproken over de bijzondere positie van ( een raadsheer van) het Hof Den Bosch en overigens ook over een andere uitzondering van de rechtbank Limburg. Voor beide is enige druk van mijn kant en , eerlijk is eerlijk, de facebookgroep Herken Ouderverstoting’nodig geweest. En het zou natuurlijk prettig zijn als mensen de vinger aan de pols houden door af en toe uitspraken op te vragen. RTV Oost deed dat ook, zie het filmpje hieronder: