koningsdag
25 april 2019
Een bijdrage aan de feestvreugde. Hierboven het beeld dat ik niet wil zien inclusief dat portretje achter die rechters waar we altijd naar moesten kijken. Vervangen door nu een ander die ik ook niet wens te zien. Hét beeld van de dictatuur waarin we leven.
Ze zijn op zich misschien allemaal best aardig die koningshuizers, inclusief prinses Laurentien die ik anderhalf jaar geleden nog ontmoette, maar ze zijn ook het toonbeeld van onze totaal verworden rechtstaat. Oh ja laat mevrouw Sargentini daar (ook ) eens wat aan doen.
Een van de voorstellen van de Staatscommissie Herijking Ouderschap is om de mogelijkheid in te voeren dat een kind 4 ouders heeft. Dit voorstel ligt in het verlengde van een trend waarbij al langer sprake is van meemoeders en dergelijke die allerlei vormen van wettelijke status krijgen. Dit keer krijgt u geen lange politiek/ideologische verhandeling van mij maar een overzichtelijk wiskundige. In een tweeoudergezin is er een interouderlijke relatie, met het kind erbij een driehoek. Dat levert tegenwoordig al vaak heel wat conflictstof op. Bij drie ouders zijn er niet twee maar drie interouderlijke relaties. Ga er maar aanstaan. Bij vier ouders springen we ineens naar…..
Kortom , volop werk voor mediators (een mediator per ouder die weer met elkaar moeten overleggen), kinderbeschermers, kindbehartigers, kindcuratoren en rechters.. En dan hebben we het nog niet eens over de onmetelijke complexiteit van een samengesteld gezin waarin elk kind misschien wel vier verschillende vierouderstellen heeft.
Er is er maar één die hier garen bij spint en dat is de overheid en in zijn kielzog de bedrijfstak familierecht. Door sommigen ook misdaadgroep genoemd. Uiteindelijk wordt door dit soort manoeuvres de verantwoordelijkheid bij de ouders weggehaald. Telkenmale zal de staat, onder het mom dat al die rare ouders zoveel ruzie maken, de kinderen aan zich binden. Ze zullen zich via wet en rechtspraak steeds meer met kinderen bemoeien door juist steeds langzamer knopen door te hakken.
Eenvoudige wiskunde kan soms wel eens dienstig zijn in de sociale wetenschappen, hoewel het duidelijk zal zijn dat het nog maar een vereenvoudigd plaatje is wat ik hier weergeef. De werkelijkheid is nog veel complexer, maar zelden eenvoudiger lijkt me.
Het ons door de natuur gegeven model van tweeouderschap is eigenlijk de enige manier om te voorkomen dat kinderen in steeds ingewikkeldere loyaliteitssituaties komen met de staatsloyaliteit op de horizon. Hiermee stellen we het natuurrecht boven de door de staat gecreëerde doolhoven. De autoriteit van de schepping is voor sommigen de autoriteit van God. Als bron van schepping valt dat misschien samen. Hierover het stukje van Kees van de Staaij van de SGP
De staat van de rechtstaat
20 december 2018
Start van een serie video’s over de staat van de rechtstaat. Commentaar welkom. Met een lach en een traan.
Hier en daar breekt de opstand uit
3 december 2018
Als ik wat weggooi krijg ik op mijn donder, maar die volwassenen die dat zeggen, met name de leiders, smijten ondertussen heel veel rotzooi rond.
Dat zei een veertienjarige actievoerster bij de schoolstakingen in Australië waar duizenden kinderen staakten en de straat op gingen om zo wel het goede eco-voorbeeld te geven waar leidinggevende volwassenen niet toe in staat zijn. Als pedagoog bepleit ik uiteraard dat volwassenen het goede voorbeeld geven. Maar deze jongeren hebben natuurlijk gelijk.
Jean Hincliffe actieleidster Australië
De Australische regering reageerde bits met een pleidooi voor meer leren en minder activisme. Het antwoord zeer terecht, dit is ons leren!
Mijn zoon studeert tegenwoordig Global Sustainability Sciences waardoor we nu wel op het niveau zitten dat we elkaar de maat nemen over ecologie. In dat kader hadden we het dit weekend dan ook over de plannen van het kabinet om de komende 10 jaar maar liefst 25 miljard in het wegennet te investeren. De investeringen in fietsbeleid staan daar maar magertjes tegenover, iets van 1 miljard over een zelfde periode.
Ja misschien voelt u hem aankomen. Hoe blij ik ook ben met mensen die in opstand komen tegen Rutte, de voornaamste aanleiding voor de gele-hesjes demo’s zijn de brandstofprijzen. Die zouden omlaag moeten. En dat vinden wij hier in huis niet. In tegendeel. Omhoog met de autobrandstofbelasting, te beginnen bij de kerosine die nu nul-belast is.
Zoals vaak komt de onvrede van het grote publiek tot uiting in dingen die de kern van de onvrede niet raken. Eigenlijk worden we voortdurend afgeleid. Maar het kan zijn dat we door het uiten van die wat diffuse onvrede dichter bij de kern kunnen komen. Die kern is het dictatoriale gedrag van onze leiders, vooral die achter de schermen bij justitie en de rechterlijke macht. Gelukkig zag ik op de videoreportage van Nico van den Ham ook vaderactivist Erik Groenendijk opduiken in een geel hesje. En gelukkig was er in Brussel een demonstratie van tienduizenden voor ecologische maatregelen. Ik hoop dat er wat kruisbestuiving zal ontstaan tussen de beide actiepijlers.
Erik Groenendijk Nederland
De straat waar we elkaar tegenkomen, dat is waar we leren! de school is waar we vooral disciplineren. Met Pete Seeger:
Dear little boy of mine?
What did you learn in school today
Dear little boy of mine?
I learned that justice never ends
I learned that murderers die for their crimes
Even if we make a mistake sometimes
That’s what I learned in school
Vaderschapsdiscriminatie; lezing
12 oktober 2018
Dik twintig jaar geleden schreef ik voor de eerste opzet van het boek Gemist Vaderschap een hoofdstuk over vaderschapsdiscriminatie. Ja dus toen vond ik die term al uit. De term leidde een tijd lang een trots bestaan op de Nederlandse Wikipedia totdat hij werd verwijderd omdat ik een eigengemaakte term zou promoten. Per saldo werd het hele artikel inclusief het beruchte discriminerende formulier van de rechtbank Arnhem van de hele Wikipedia verwijderd. Mij werd verweten dat ik vaderactivist ben. Moederactivisme werd uiteraard juist gestimuleerd met gesubsidieerde projecten waarvoor de censor van het lemma vaderschapsdiscriminatie werd aangesteld als betaalde medewerker.
Maandag aanstaande geef ik in de bibliotheek Enschede een lezing over vaderschapsdiscriminatie waarbij niet alleen de discriminatie van de discriminatie van vaderschap aan de orde komt maar ook praktische voorbeelden en bovenal een aanzet om het probleem aan te pakken. Ik zit nu nog druk in de voorbereiding maar het belooft een interessante lezing te worden.
Het is de bedoeling dat we in de komende tijd meer discriminatiezaken gaan melden bij de anti-discriminatiecentra. We hopen daarmee niet alleen een aantal zaken te winnen bij het College voor de Rechten van de Mens maar ook om via een zwartboek structureel aandacht te geven aan het probleem.
Zelf ga ik ook een kwestie aanbrengen. Ja welke van de vele? Zelf leef ik al 25 jaar, ach wat zeg ik, misschien al heel mijn leven, onder een regime van vaderschapsdiscriminatie. Niet alleen op persoonlijk vlak, maar vooral als activist, schrijver en kunstenaar. Een punt daaruit ben ik druk aan het aanpakken samen met het anti-discriminatiemeldpunt Deventer. Het gaat om de manier waarop de instelling voor geestelijke gezondheidszorg Pro Persona het voor elkaar kreeg om mijn dochter na weer een lange tijd goed contact, weer tegen mij op te zetten. Het toppunt was dat de klacht daarover werd behandeld door een gecommitteerd lid van een vrouwenbelangenvereniging (Soroptimisten) waar ik zowel persoonlijk als maatschappelijk eerder herhaaldelijk mee in aanvaring kwam. Deze mevrouw vond samen met twee andere vrouwelijke klachtencommissieleden dat het de therapeuten in kwestie de facto vrij stond om te doen wat ze deden omdat alles onder de noemer therapie gebeurt in die instelling niet vatbaar is voor een klacht van een deelnemer aan die therapie. De directie van Pro Persona vond dat ze aan een mineure klacht die wel gegrond was verklaard ook niets hoefden te doen omdat systeemtherapeuten zich alleen begeleidend opstellen en dus, trek ik de lijn door, eigenlijk niet gedaan konden hebben wat ze wel deden. Ja ik vat het (te kort) samen.
Afin over dat laatste zal ik u aanstaande maandag niet zoveel meer vertellen wel over andere voorbeelden en algemeen maatschappelijke aanvaringen. Komt!!
Maandag 15 oktober 19 uur rondgang langs mijn expositie en aansluitend 20 uur lezing in de openbare bibliotheek Enschede. Meer…..
Voor de aardigheid nog mijn opzetje van het artikel van meer dan 20 jaar geleden.
Beluister mij maandag aanstaande op RCM-Twente https://1twente.nl/radio/luister/
Waarheidsvinding
9 juni 2018
Bezetting hoofdkantoor Partij van de Arbeid. Destijds, 2000, kwamen er nog vaders en aanverwanten in aktie.
update 11 juni; mailwisseling comite 13 juni 18
Eerst een leuk bericht voor mijn volgers. In oktober is er opnieuw een expositie van mij over vaderschapsdiscriminatie, inclusief een opening met een paar mooie sprekers en later uitgebreide lezing over het onderwerp. In de openbare bibliotheek Enschede. (nog magere aan te vullen projectpagina)
Als je vindt dat er betere waarheidsvinding moet plaatsvinden in het familierecht dan kan het geen kwaad om zelf eens de werkelijkheid onder ogen te zien zeg ik bij deze even tegen al die mensen die aanstaande woensdag de toespraken gaan aanhoren op het Malieveld bij een of andere manifestatie tegen waarheidsvinding, oh nee voor waarheidsvinding. Ugh
Zelf zal ik er niet bij zijn. Ik was aanvankelijk uitgenodigd om te spreken. Nadat ik weigerde om het volledig eens te zijn met een voorgebakken verhaal waarvan degene die me uitnodigde de essentie niet eens kon uitleggen, iets met een bredere jeugdtafel of zo, werd ik ineens geweerd. Het is maar dat u weet waarom ik er dus niet bij ben. Zoek het uit want ik heb geen zin het hier weer eens uit te leggen omdat ik dan lasterprocedures riskeer van mensen die theoretisch mijn maten zouden moeten zijn. Want de waarheid tsja dat is lastiger als het je toevallig niet uitkomt heh?
Laat u niet bedonderen, let op de valse profeten.
En wat betreft waarheidsvinding; maak een einde aan de systematische valsheid in geschrifte bij de rechterlijke macht. Daar heb ik stappen in gezet. Maar dat vinden een aantal van de mensen die u woensdag te horen krijgt donquichotterie. Vooral natuurlijk donquichotterie omdat ik net een paar windmolens van de wieken had ontdaan.
Sta op en verenigt u tegen het extreme machtsmisbruik door jeugdzorg en rechterlijke macht. Zoek verder in de dossiers en de vele artikelen op mijn sites naar de waarheid. Volg de links in dit blog. laat u niet opsluiten in faceboekgroepen en houdt u niet bezig met het ontcijferen van vleugellam gesnater. Ruk op naar de rechtbanken. Ga op een nette manier je recht halen te beginnen bij inzicht in alle uitspraken van de farizeeers die zich in dit land rechter durven noemen. Ik heb daar een prima plan voor liggen. Maar ik ga het dus niet in mijn eentje doen en al die zogenaamde ouderverenigingen gaan liever leuk praten met het gezag. Inclusief een aantal mensen die nou juist precies dit beweren, die beweren dat we ons teveel laten inpakken en daar nou precies op deze manier mee bezig zijn. Praten prima, in discussie blijven heel goed maar zonder je loyaliteit om te keren tegen je achterban en tegen mensen zoals ik die nog een beetje op principes kunnen bogen. Maar zeker ook van mij hoeft u het niet onbewezen te geloven. check it check it.
mailwisseling comite 13 juni 2018
Ik heb veel moeite om mijn woorden op het scherm te krijgen. Ik laat het even bij wat rauwe werkelijkheden die ik snel kwijt wil.
De plannen van Rouvoet zijn een regelrechte belediging voor al die vaders en anderen die al jaren het gerotsooi rond kinderen en scheiding (tussen kinderen en ouders) proberen aan te pakken. Dat aanpakken gebeurt niet alleen door kritiek op het eigen functioneren maar uiteraard ook door kritiek, ernstige kritiek, op het functioneren van zogeheten professionals. Al 20 jaar geleden was de Raad voor de Kinderbescherming bereid dat te erkennen. Zie bijvoorbeeld de aanhef van mijn artikel voor het boek Kwaliteit van de rechtsspraak: linksprekers. Ondertussen is het alleen maar erger geworden. Maar wat zegt Rouvoet CS nu:
Ik maak hierbij nog wel een opmerking. Hoezeer ook te begrijpen vanuit het ervaren onrecht en de vaak jarenlang opgebouwde gevoelens van frustratie en onmacht, is het
niet behulpzaam dat van de kant van de ‘verstoten ouders’ en hun belangenorganisaties vaak alle hulpverlenende,jeugdhulp- en justitiële instanties worden gewantrouwd
en beschuldigd van medeplichtigheid aan het contactverlies.
Dit is niet alleen een wat onderbelichte weergave van de mening van verstoten ouders, die vaak ook nog verstoten burgers zijn, maar ook een ontkenning van de werkelijkheid van actieve verstoting door zogeheten professionals zelf. En verder markeert het dus een aanzienlijke backlash in het zicht van de instanties op hun eigen functioneren. Niet verwonderlijk als je ziet wie de commissies van Rouvoet bevolkten. Het is gewoon het schoonpraten van hun eigen wanpraktijken. Zie ook mijn eerdere blogs en de links in dit blog. Ik kan helaas niet alles elke keer opnieuw uitleggen, maar ik heb er genoeg over geschreven lijkt me.
Dit is het bord dat ik in 1994 voor de deur van de rechtbank Zutphen vasthield terwijl soroptimistenbestuurslid rechter Mees langsliep
Ondertussen vreet deze decennialange wanpraktijk het leven van ouders en kinderen aan. Ook GGZ- instanties als Persona non Grata ak Pro Persona, die daar niet mee kunnen omgaan, maken het probleem steeds erger. En voor de zoveelste keer maak ik deze actieve pogingen om mij tegen mijn kind op te zetten mee, waarna dat onder leiding van markante leden van de invloedrijke en in de praktijk zeer repressieve damesbelangenclub Soroptimisten ook weer verdoezeld wordt. Immers ik zou niet eens hebben geklaagd over hoe ik bejegend ben, terwijl dat defacto toch de hoofdlijn is in mijn klacht tegen ze. Ik wist van tevoren dat een klacht van mij versus drie vrouwen niet kan worden behandeld door een klachtencommissie bestaande uit drie vrouwen voorgezeten door een gecommitteerd lid van de belangrijkste vrouwenbelangenvereniging. Maar ja ze wilden niet wijken….. Ik overweeg een discriminatieklacht.
Ik begrijp dat dit blog af en toe cryptisch overkomt. Maar ik kan weinig anders doen dan u via tags en links te verwijzen naar achtergrond hierover.
180222 Rapport+Scheiden+en+de+kinderen+dan
geanonimiseerde toespraak klachtzitting
vaderdiscriminatie presentatie
PS: De pagina over soroptimisten waar ik hierboven aan link is niet meer te vinden via Google. Ik zou het op prijs stellen als mensen deze link opnieuw leggen. Dat kan door een link op de eigen website of een sociaal medium te zetten en als dat niet werkt Google hierover vragen te stellen als blijkt dat dit geen tijdelijk fenomeen is.
PS 2 Het was een tijdelijk fenomeen of het heeft gewerkt. Deze pagina (vaderseenzorg.nl/sorop1,html) staat op een anonieme search met het zoekwoord soroptimisten weer op 5. Maar het kan altijd beter natuurlijk; ga zo door!!
Museumontruiming; kunstenaar op straat
19 april 2018
Een paar pakkende opmerkingen uit onderstaand filmpje:
Dit is sinds de oorlog nog nooit gebeurd
Nederlands is geen rechtstaat
Kunstenaars worden vaak als lastig ervaren omdat ze zich niet aanpassen aan de baasjes
Lente! Ook Vaders voor vrede
12 april 2018
Even een luchtig tussendingetje, ook al vindt het wederom plaats in het Etty Hillesum Centrum:
Er zit wel een heel serieus liedje bij dat ook te maken heeft met het negeren van de specifieke geschiedenis van mannen met de, voor sommigen, provocerende titel: De man die als vrouw geboren had willen zijn. Een sterk verbeterde versie van de opname hieronder:
Er wordt ook een moedervredelied ten gehore gebracht.
Welkom, toegang vrijwillige bijdrage !
Tussen de expositie van Joep Zander in het Etty Hillesum Centrum in Deventer zal op 8 april 10.30 uur een miniconferentie worden gehouden over vaderschapsdiscriminatie. Vaderschapsdiscriminatie is ook het thema van de tentoonstelling die Joep heeft in het Etty Hillesum Centrum dat tevens dient als discriminatiemeldpunt. Sprekers zijn Raymond Loohuis (bedrijfskundige en specialist op het gebied van man-zijn en vaderschap), Joep Zander, pedagoog (expert op het gebied van ouderverstoting, pedagogiek recht en vaderschap) en Güliz Tomruk-Kisi (coördinator van het meldpunt discriminatie Deventer). Het programma wordt aangekleed met een muzikale noot door Yves Pessy.
Het discrimineren van vaders is het meest zichtbaar tijdens en na een scheiding en is nog steeds een van de belangrijkste maatschappelijke taboes. Het erkennen hiervan is de eerste stap op weg naar oplossing en gelijkwaardig ouderschap in de praktijk. De effecten van gemist vaderschap zijn enorm en slaan dus vroeg of laat terug op de hele maatschappij. Zo weten wij bijvoorbeeld dat kinderen die opgroeien zonder hun vader later meer economische en psychisch- sociale problemen krijgen dan kinderen waarbij een vader in beeld is. Dit laatste treft vooral jongens.
Wordt vaderschapsdiscriminatie gedreven vanuit een nog steeds wijd verbreid en diepgeworteld moederschapsideaal? Tijdens deze conferentie gaan we dieper in op de verschillende aspecten van vaderschapsdiscriminatie. We gaan het hebben over recente geschiedenis van vaderschapsdiscriminatie. Dus over rechtbankformulieren, manvijandige overwegingen van kinderbeschermers, discriminerende onderzoeken en selectieve hulpverlening waaraan vaders blootgesteld worden en die hen radeloos maken. Om het onderwerp in een perspectief te plaatsen gaan we dieper in op de ontstaansgeschiedenis van vaderschapsdiscriminatie en waarom deze op grote schaal en in diverse vormen plaatsvindt. Tevens bespreken we waarom vaders als groep niet op veel aandacht van de politiek kunnen rekenen of deze zich nu op het links progressieve of rechts conservatieve eind van het politieke spectrum bevinden. Daarom proberen we tijdens deze conferentie een antwoord op de vraag te vinden hoe jonge vaders zichzelf en hun kinderen het beste kunnen beschermen tegen vaderschapdiscriminatie of beter, hoe zij hierop kunnen anticiperen. Daarnaast discussiëren we over de vraag wat vaders kunnen doen die op dit moment te maken hebben met discriminerende praktijken en desondanks voor hun belang en die van hun kinderen blijven opkomen. Specifiek bespreken we de manier waarop tot nu toe werd omgegaan met meldingen van discriminatie van vaders en wat daaraan kan worden veranderd. We zullen een praktische aanzet geven met een frisse melding.
Goed geformuleerde discriminatiemeldingen zijn (ook vooraf) welkom.
De toegang is vrij maar een vrijwillige bijdrage wordt op prijs gesteld
Etty Hillesum centrum Roggestraat 3 Deventer (5 minuten lopen van station Deventer)
Programma
10 uur inloop en koffie
10.30 Güliz (evt met Twentse collega); hoe zit discriminatie in elkaar toegespitst op vaderdiscriminatie en meldings (opname)bereidheid
10.55 korte Vragen aan Güliz
11.00 Raymond; een systemische kijk op vaderschapdiscriminatie, haar geschiedenis en toekomst vaderschap
11.25 korte vragen aan Raymond
11.30 optreden Yves en Anoushka
11.40 Joep ; vaderschapsdiscriminatie in de praktijk van de laatste decennia
12.00 korte vragen aan Joep
12.05 pauze
12.25 discussie/ workshop als er voldoende belangstelling is in 2 groepen
13.00 plenaire discussie, schetsen van concrete aanpak
13.30 einde met wijntje en nootje
Aanmelden gewenst via contactformulier
En ja hoor. Manzijn krijgt in open office een rode streep en vrouwzijn niet, zag ik bij het opmaken van dit bericht.
een al 20 jaar oud stuk van mij over vaderschapsdiscriminatie; nog steeds actueel
Artikel Mannen zijn meer dan Kanonnenvlees in oa BN de Stem
Vaderdagtrofee m/v voor Jan Steen
Joep Zander weblog 