karnkarnemelk, transopenbaarheid en doorstartdood

Karnemelk is in de meeste gevallen niet gekarnd. Er wordt zuur toegevoegd aan melk en hup… Maar gelukkig is er nog wel karnemelk die gekarnd wordt. Je kunt het soms aantreffen bij een bio-winkel. Hoe noemen we die karnemelk dan? Echte karnemelk? of karkarnemelk…. zoiets. Ach ja vroeger hadden we boter en toen kwam er margarine die ook vaak boter bleek te heten en zo kwamen we aan de benaming roomboter.

So far so good. Er steken geen al te vreemde bedoelingen achter. Erger is eigenlijk dat aan niet-biologische karnemelk vaak ook suiker is toegevoegd.

Maar dan openbaarheid. Ik had het een paar blogs terug al over de openbaarheid van uitspraken. Rechters zetten onder hun vonnissen in de regel dat die openbaar zijn uitgesproken terwijl ze helemaal niet toegankelijk zijn voor mensen die geen partij e.d zijn. Dat is een stelselmatige overtreding van de wet. Maar je zou natuurlijk ook kunnen zeggen dat rechters gewoon de inhoud van het begrip openbaarheid hebben aangepast. Wie zijn rechters dat ze dat niet zouden mogen uiteindelijk. Dan moeten we alleen nog bedenken wat dan niet-openbaarheid nog is. Is dat als ook de partijen en belanghebbenden de uitspraak niet te zien krijgen? Zo lijkt het te worden gehanteerd. Deze variant komt nog niet veel voor overigens, misschien ergens in verweggistan. Of toch ook hier?? En hoe noemen we dan de gevallen waarin iedereen wel gewoon toegang kan krijgen tot uitspraken, zoals in misschien ongeveer de helft van de Nederlandse beschikkiingen? Misschien moeten we dat dan maar Transopenbaarheid noemen. Tsja. Dan moeten we nog wel even wat woordenboeken aanpassen. Maar dat is digitaal tegenwoordig een fluitje van een cent. Laat dat maar aan onze zittende magistratuur over.

Niet so far so good. Want in deze move zit een vreemd belang van de rechterlijke macht verborgen, een belang dat haaks staat op het publieke belang. Maar mijn cynisme hierover is dus niet helemaal ongegrond.

Misschien kunnen we in de toekomst ook het begrip doodstraf een andere inhoud geven. Er zijn wel een paar fanaten die dat graag weer invoeren. Maar tsja doodstraf dat mag niet. Als we nou het stopzetten van alle levensprocessen niet meer met de naam dood betitelen. Van alle misdadigers die er wellicht voor in aanmerking komen is uiteraard per definitie DNA bewaard. En dat is gewoon leven. Je hoeft het alleen nog maar aan een embryonale cel te koppelen en dan blijkt dat de zogenaamd doodgeschoten misdadiger nog gewoon leeft dus. Dood is dus gewoon leven en we noemen het einde van levensprocessen gewoon doorleven.

Als margarine boter wordt genoemd wordt daarmee de formele definitie van de warenwet. Een jurist bijvoorbeeld, zal zich daaraan houden. Openbaarheid is echter een term die de juristen zelf in hun belangen raakt en dan kan er in de praktijk blijkbaar van alles waar een melkboer van zou wakker liggen.

Kinderen in het licht 2020

WODC is de valse maatstaf geworden voor alle wetenschappelijk onderzoek

lees op mijn nieuwe blog

Nieuwe plek voor mijn blog: zonder advertenties

Ik heb mijn blog verplaatst naar mijn persoonlijke site waardoor u zich niet meer hoeft te ergeren aan al die advertenties. het kan zijn dat het importeren niet helemaal foutloos is gegaan. In dat geval kunt u nog steeds op deze oude blogplek terecht. Ik zal een tijd lang ook herblogs van mijn nieuwe blogs plaatsen op deze plek. Ik probeer een dezer dagen ook mijn volgers over te zetten naar de nieuwe blogplek.

De onvervulde vaderwens

Ik heb gisteren mijn vaderdag thuis met mijn zoon en in Apeldoorn gevierd bij het monument Onvervulde Kinderwens. Voor het tweede opeenvolgende jaar was ik gevraagd om met de gitaar een liedje te begeleiden. Dit jaar in het kader van het thema eenzaamheid.

Nadat de voorzitter va de bijeenkomst had gememoreerd dat een onvervulde kinderwens een belangrijke maar totaal niet erkende, bron van eenzaamheid vormt, somde de inleidster een lange lijst van omstandigheden op die tot eenzaamheid aanleiding konden zijn. Daarbij werd het leed van het niet kunnen zien van je wel bestaande kind even vergeten. Gelukkig werd dit op mijn verzoek weer ruimschoots gecompenseerd, maar even leidde het dus tot een gevoel van grote eenzaamheid in een groep die het over eenzaamheid en kinderen had. Opmerkelijk en tekenend vooral omdat ik niet helemaal toevallig de gastmusicus was.

Toen we het liedje “Mag ik dan bij je komen” bij het monument zelf nog een keer herhaalden zong de hele groep het refrein mee. Ik was ook onder de indruk van een gedicht van Eline Visser. Het raakte me omdat dit gedicht de hele breedte van het gemist vaderschap zou kunnen beschrijven. Het raakte mij juist ook door de bescheiden eenvoud ervan:

Niet-geworden-papa-dag

Wanneer ik jou zo zie zitten
daar met een kindje aan je zij
Zou ik je dolgraag wensen
dat het was van jouw en mij

Want wat kan je het goed, echt
geboren voor het vaderschap
Zo heel natuurlijk en zo met gemak
wat is dat toch ontzettend knap

Ik zie je enorm genieten van
die kleine ukken om je heen
Samen spelletjes doen, kleuren of
koppeltje duikelen via je been

Niets is je te gek, alles is leuk
toch doen deze aanblikken soms pijn
Niet omdat we het niet goed hebben
maar omdat je een superpapa zou zijn

Een vaderfiguur uit duizenden,
eentje die je niet zomaar ziet
Zo met andermans kinderen omgaan
omdat je eigen leven dat niet biedt

Dat je geen papa bent, betekend niet
dat je niet in het zonnetje staan mag
Want jij hoort er ook zeker bij
op deze speciale vader-💙-dag

© made by Eline 15-06-2016

Een ander mooi gedicht kwam van de Apeldoornse stadsdichter waarmee ik het plan heb opgevat voor de bijeenkomst van 2020 een speciaal lied te schrijven. Thuis had mijn zoon bij wijze van vaderdag-cadeau het eten voor mij klaarstaan.

Geen vaderdagtrofee m/v?

Onderstaande blog is ter verantwoording en verduidelijking aan allen die betrokken zijn geweest bij de instelling van e vaderdagtrofee m/v
(en zelf ga ik op vaderdag een liedje spelen voor de bijeenkomst van monument van de onvervulde kinderwens in Apeldoorn)

De Vaderdagtrofee m/v werd in 2007 ingesteld door een aantal ouderorganisaties. Het Vader Kennis Centrum nam het op zich de uitreiking te organiseren. Er zijn diverse conflicten over geweest. Zie hiervoor. Na een conflict in 2014 werd het volgende afgesproken:

“Vader Kennis Centrum zal vanaf 2015 jaarlijks rondom Vaderdag, de Vaderdagtrofee m/v uitreiken. In dit verband is de benoeming van een hoogleraar op een deeltijd leerstoel aan de universiteit van Amsterdam afgewacht. Vanaf dat moment zal het door Zander ontworpen beeld als wisseltrofee worden uitgereikt (dat tot op heden werd geschonken om te behouden) en er zal een nieuw ontwerp van een andere kunstenaar worden geschonken om als beeldje te behouden.”         Tekst uit de formele vaststellingovereenkomst 2014 tussen Joep Zander en het Vader Kennis Centrum waarbij door het Vader Kennis Centrum een advocaat namens hun werd betrokken, totale kosten voor hun volgens hun zelf destijds 5.500 Euro.  Aardige bijkomstigheid was dat het VKC uitdrukkelijk over het beeldje sprak als zijnde de oscar van de vaderbeweging een term die ook in de vaststellingsovereenkomst werd gebruikt.

Het beeldje is vervolgens in 2015 volgens bestuursleden B en W in het geheel niet uitgereikt.

“Het symposium van 2017 is pas 15 juni 2018 gehouden en Vera Bergkamp heeft de vaderdag trofee gewonnen, daar is genoeg over gepubliceerd geweest;” Bestuurslid B aan mij 28-03-19

“Ik staak deze discussie aangezien het tot niets leidt en heb geen zin in dit soort geneuzel.” Bestuurslid B aan mij 29-3-19

Ik kan alleen vaststellen dat de Stichting zich aan deze afspraken houdt, dus ik snap de het hele mail verkeer niet van Zander als van u en het verwijt dat de Stichting nalatig zou zijn geweest. (Bestuurslid B aan bemiddelaar 7-4-19)

In 2017 is er dus geen beeldje uitgereikt. In 2015 is het beeldje vaderdagtrofee m/v ook al niet uitgereikt en in 2019 zijn ze dat bij het VKC ook niet van plan lees ik. Of ze het de in 2018 wel hebben gedaan (gaat het hier echt om het beeldje en onder de correcte naam?) is niet met een foto o.i.d. aangetoond.

Mijn korte commentaar: Het gaat er niet speciaal om dat het een door mij gemaakt beeldje is, maar een trofee (eerder schilderij) die het VKC namens een hele beweging, die daar ook geld voor opbracht, mocht uitreiken.

Zie op 4:35 over de afschaffing van acties

Hoe zit dat ook alweer met samenwerken in de vaderbeweging?

Hebben de Taizebroeders wel alles verteld over seksueel misbruik?

(updates:
6-6-2019 verschijningsdatum persbericht AFP zie onderaan.
11-6 onderaan: Ook Karl Zero pseudoniem voor auteur en presentator Marc Tellenne liet zijn gedachten over deze zaak in dezelfde richting dwalen voordat hij van de recente ontboezemingen wist. tekstuele toevoeging; vergeef hen.
15-6: extra commentaar

Vandaag werd bekend dat enkele broeders van Taizé in het verleden jongeren hebben misbruikt. Dat heeft de communauteit van Taizé zelf in een bericht de wereld in doen gaan. In dat bericht schrijven ze onder andere dat ze pas in 2010 de eerste berichten over misbruik kregen. Dit lijkt me niet waar. Immers in 2007 bracht het Franse nationale persbureau AFP naar buiten dat de vermoede moordenares van de leider van het Taizeklooster frére Roger aangaf dat ze frére Roger met een mes bedreigde omdat ze op geen andere manier blijkbaar onder de aandacht kon brengen dat er seksueel misbruik plaatsvond door de broeders. Dit werd overigens opgetekend uit de mond van haar advocaat.

Hoe je ook over de betreffende Roemeense vrouw Luminita Solcan denkt, en haar daad ( ze is overigens nooit veroordeeld) valt niet goed te keuren, dit signaal had zeker ook serieus moeten worden genomen. De Taize-broeders pleegden haar te vergeven”met de woorden van Jezus-Cristus “Vergeef hen ze weten niet wat ze doen”, wat dus nu als een projectie kan worden beschouwd. Het staat immers inmiddels dus vast dat ze zelf niet wisten of wilden weten wat ze deden. Luminita werd echter voor paranoïde en schizofreen versleten en opgeborgen in de psychiatrie, de moord werd verder niet meer onderzocht en de waarheid wordt dus nog steeds onder de mat geveegd. Om met de kop van het Taize-bericht te spreken: er zal nog heel hard aan de waarheid moeten worden gewerkt! Vergeef iedereen maar vergeet niet.
Het bericht op de website van de Taize kloostergemeenschap

Het ND-bericht van 5 juni

Het AFP-bericht uit 2007 op archive .org  met als verschijningsdatum 14 december 2017

Idem eigen cache

Op 15 december 2007 verwerkte het Belgische blog van de vrij-metselaars het bericht van AFP,

Disparues: Que sont-elles devenues ? Karl Zero

Nog even wat persoonlijk commentaar: Ik vind het heel begrijpelijk dat slachtoffers kiezen voor het niet naar buiten brengen van hun eigen case (zie het bericht van de broeders) . Dit mag niet gebeuren vanwege angst voor smaad en lasterklachten, het is van belang de gang van zaken zelf wel naar buiten te brengen. Dát er misbruik heeft plaatsgevonden en hoe ernstig dat was. De structuren van. Daardoor hebben andere slachtoffers aanknopingspunten. Slachtoffers binden aan zwijgcontracten of intimidatie is ook erg fout. En overigens is het seksueel machtsmisbruik waarschijnlijk juist erg (geweest?) binnen het justitiesysteem en vooral de top. Daarom vindt ik de oplossing om standaard als communauteit overal maar aangifte van te doen niet altijd verstandig. En het voor gek houden van de boodschapster dat kan echt niet.

update december 2019. Inmiddels is er nog een nieuw geval van mogelijk seksueel misbruik door de communauteit van Taizé naar buiten gebracht. Omdat ik zelf vaak aanwezig ben bij het Oecumenisch Avondgebed Deventer die zich baseert op de tradities van Taizé en daar ook loyaliteit naar toont heb ik mij het afgelopen half jaar nogal ingespannen om daar duidelijk te krijgen dat het helemaal niet de goed kant op gaat in de communauteit van Taizé. Dit baseerde ik mede op het gebrek aan antwoord op een mailtje van mij aan de communauteit (terwijl ze wel op een link in die mail hebben geklikt naar dit blog). Uiteindelijk heeft de Deventer groep naar buiten gebracht dat ze tegen seksueel misbruik is en verdrietig is om wat er gebeurt. Dit lijkt me zo vanzelfsprekend (toch?) dat het een open deur is. Een duidelijk standpunt naar de communauteit blijft uit. Pogingen om de kwestie verder aan de orde te stellen lokten nogal wat vreemde reacties uit. Voor mij is dit dan ook momenteel geen omgeving om te bidden en te mediteren.

De muren van justitie; Ivo uit de cel maar nog niet vrijgesproken

Facades van rechtbanken, zelfs of juist als de hekken potdicht zitten, roepen bij mij altijd traumaervaringen op. Fysiek en psychies geweld van rechters, gerechtspolizisten en hun aanhang. Gisteren heb ik mijn trauma’s weer flink opgeroerd want we demonstreerden met 5 mensen bij de rechtbank Almelo waar Ivo Vrijkotte volgens onze berekening zou worden voorgeleid om een oordeel te krijgen over eventuele verdere hechtenis. (zie vorige blog)

Het was niet eenvoudig om er achter te komen waar Ivo zich op welk moment bevond. Eerst stonden we voor de poorten van de arrestantenlocatie Borne. Gelukkig was daar een erg vriendelijke agent, ook vader, bereid ons te vertellen dat Ivo daar al weer een uurtje geleden was afgevoerd naar de rechtbank Almelo. Daar hebben we ons geïnstalleerd, de pers te woord gestaan en zo tegen een uur of half twee kwam daar de advocaat van Ivo aangelopen zodat we nu dus wisten dat Ivo nog binnen was.

Tegen half 4 kwam de advocaat weer naar buiten en kon ons mededelen dat Ivo vrij kwam omdat de rechtercommissaris de hele arrestatie en hechtenis onrechtmatig achtte omdat het een veel te zwaar middel zou zijn. Het OM had 2 weken verlenging van de hechtenis bepleit vanwege recidivegevaar. Aanvankelijk interpreteerden wij het een beetje verkeerd en dachten we dat Ivo hiermee vrijgesproken was, maar dat is natuurlijk niet zo. Hij moet op 12 juni (let op wordt mogelijk uitgesteld)  voorkomen.

Even later kwam ook Ivo naar buiten, blij maar ook aangeslagen. Inmiddels was ook het artikel van Tubantia op internet verschenen. Mooi stuk met wel een paar foutjes. We waren met 5 mensen en niet van de stichting Dwaze Vaders die dit soort acties al lang niet meer ondersteunt omdat ze liever vriendjes willen zijn met de andere kant van de lijn). Juist met dit soort acties echter kun je je traumatische ervaringen overwinnen en laten merken dat we dit soort mishandeling door het corrupte Nederlandse, stijl ondoorzichtige justitiesysteem niet accepteren.

De corrupte rechterlijke macht en het zieke justitiële systeem

(let op de klikbare fragmenten in bovenstaande tekst vooral waarom ik uitdrukkelijk afstand neem van clubs als Stichting Dwaze Vaders, Vader Kennis Centrum en facebookgroep Herken Ouderverstoting)

Het kan zijn dat de zitting van 12 juni wordt uitgesteld.

 

Gevangenis voor het kijken naar het voetballen van je kinderen; steun Ivo

update 31-5 18.10 : Ivo loopt in afwachting van het proces nu vrij rond. artikel Tubantia ( nee we zijn dus niet van de stichting Dwaze Vaders): https://www.tubantia.nl/almelo-e-o/protest-in-almelo-vader-gearresteerd-voor-zwaaien-naar-eigen-kind~a7c9e2bf/

meer in het volgende blog

———————-

Zo’n 25 jaar geleden noteerde een raadsrapport over een liefdevolle Friese vader die omkeek naar zijn kinderen (bij het voetbalveld onder andere)  het volgende:

“De heer X weet dat hij zijn ex-vrouw het beste kan raken door contact te zoeken met zijn kinderen. Het lijkt erop dat hij niets ervaart van de ellende die hij daarmee aanricht. Het lijkt ook alsof zijn kinderen niet meer van belang zijn. De heer X is een man met normale verstandelijke vermogens, die in staat geacht moet worden om de gevolgen van zijn daden te overzien. “( jeugdbescherming Friesland geciteerd in het boek Gemist vaderschap van Joep Zander en Emiel Smulders)

Gisteren belde Ivo Vrijkotte mij vanuit de politiecel in Oldenzaal met de mededeling dat hij door de politie was opgepakt omdat hij naar het voetballen van zijn kinderen aan het kijken was. Want er is nog maar weinig veranderd de laatste tientallen jaren. Het is misschien wel erger geworden. Genoemde Friese actieve Dwaze Vader (ook bekend van diverse acties bij rechtbanken) is nooit strafrechtelijk vervolgd. Hij werd “alleen maar” als gek weggezet, nu wordt Ivo als crimineel weggezet. De wetten over stalking hebben dit inmiddels veel gemakkelijker gemaakt.

Vorige week sprak ik Ivo hier nog over omdat de politie hem  een soort aanwijzing (contactverbod?)  had gegeven. Ik stuurde hem onder andere onderstaand filmpje over het invoeren van de Anti-stalkingswet.

zie ook: dossier vaders/daders-stalking

Ivo ken ik als een integer en persoon die je bovendien niet zomaar opzij zet.  Ik verwacht dat hij de vraag of hij het weer zou doen wel eens met ja zou kunnen beantwoorden. Alles bij elkaar vraag ik me af of hij snel vrijkomt. Daarom heb ik met Patrick Damhuis samen het initiatief genomen om morgen, vrijdag 31 mei een kleine vreedzame demonstratie te houden op een nader aan te duiden plaats en tijdstip. Graag aanmelden bij mij (06-29073291 of bij Patrick (zie facebook).

Laat Ivo niet alleen ZITTEN!!!

zie ook: http://stoppasfamiliedrama.blogspot.com/2019/05/freevrijkotte-ivo-al-twee-nachten-in-de.html

 

 

Geel tegen zwart op bevrijdingsdag

GEEL:bij een eerdere demo voor de rechtbank langs

ZWART

Het passeren van het gerechtshol Arnhem kan ik niet in stilte voorbij laten gaan. De plek waar ik herhaaldelijk als vader werd beledigd, geschoffeerd, waar we met een stuk of dertig vaders ons binnen in de hal vastketenden, waar het beruchte discriminerende formulier werd geproduceerd waarop vaders al bij voorbaat voorgedrukt de voogdij (gezag) werd ontzegd. De rechtbank waar ik met toestemming van de dienstdoende rechter optrad als raadsman voor vader Peter (zeer tegen de zin van de advocate van tegenpartij). De rechtbank die toestemming gaf tot inzage in een groot aantal uitspraken maar zich daarin liet overrulen door een clubje illegitiem georganiseerde rechtbankpresidenten. De rechtbank waar, tegen de zin van de kunstenaar een salomonsbeeld meters hoog buiten zicht werd gehouden maar die het beeld na de kritiek in mijn (ons) boek ‘Het ouderverstotingssyndroom in de Nederlandse context” op een veel zichtbaardere plek zette.

Ontsmettingseenheid van F4J bij het Arnhemse gerechtsgebouw.

De rechtbank waar ik met Fathers4Justice mee deed aan een decontaminatie-unit. De rechtbank met rechter van Son, die mij inschakelde als deskundige , maar daar halverwege het proces ineens mee stopte en toen valselijk beweerde dat ik was gestopt. Een brief van een medewerkster van de familieunit die mij volledig gelijk gaf in mijn irritatie hierover. Die rechtbank, dat gerechtshof  wil je niet onbecommentarieerd passeren , zeker niet als onderdeel van een grote groep gele hesjes. Dus ik riep wat kwade kreten in die richting. Kreten die geen nuance toonden en dat kan ook niet in die context. Maar als je goed op een rijtje zet wat mijn ervaringen zijn in dit gerechtsgebouw dat kan ik niet ontkennen dat daar ook goede tussen zitten. Er is iets merkwaardigs aan de hand. Het lijkt wel of er 2 heftig elkaar bestrijdende bewegingen zijn binnen dat gebouw, dat er ook nog mensen zijn die zich met tegenzin laten inperken door de dwang van bovenaf. De vice-president Hooft Graafland die ooit aanvankelijk inzage toeliet (“anders is het nietig”) in rechterlijke uitspraken is op dramatische wijze (ik citeer hier rechter van Son) van het toneel verdwenen. “Ook omgekomen bij een roei-ongeluk? vraag je je dan stiekem af, want oh ja er was ook nog iets met die Demmink-zaak en het Arnhemse gerecht.

De Gele Hesjes zijn de enige grote sociale beweging die fundamentele önderbouwde kritiek op het functioneren van de rechtstaat toelaat. Ten bewijze daarvan hieronder de toespraak van volhardend rechtzoekend vader Erik Groenendijk bij de demonstratie van afgelopen zondag, bevrijdingsdag in Arnhem. Geel tegen de zwarte togacriminaliteit. Een brug verder.