De gedachten zijn vrij

Een vader die zijn mond moet houden anders krijgt hij zijn kinderen niet meer te zien. Daar komt het op neer. Om die reden werkte ik mee aan de, door de desbetreffende vader, verzochte anonimisering van een reactie onder mijn blog uit augustus. ‘De gedachten zijn vrij’. Cynischer heb ik het nog niet meegemaakt op mijn blog. Al eerder vorige maand haalde ik op verzoek de naam weg van de vader die zich jaren geleden in brand stak voor de Kinderbescherming Almelo. Zijn dochter meende dat ze met die verwijdering haar vader respect zou betuigen. Ik stel me openlijk de vraag of ik nog wel mee moet werken aan dit soort anonimiseringen. Immers de mogelijkheid van anonimisering speelt de chantage mogelijk in de hand. Kinderrechters, moeders kunnen dit alleen maar van vaders eisen omdat het kan. Het geval van die brandende vader stond ook al in mijn boek Gemist Vaderschap. Moeten die nu allemaal op de brandstapel? Nee natuurlijk.
En dan deze week maar weer braaf luisteren naar al die wereldleiders over de verdediging van onze vermeende westerse waarden. bah!

Joep Zander weblog

Vandaag zong ik met mijn vaste zangmaatje het lied “De gedachten zijn vrij.” Mijn gedachten gingen uit naar alle gedachten die ik moet verdringen om te kunnen overleven. Dit verdringingsproces zelf verdring ik nog niet. Met veel gemiste vaders is het erger gesteld. Ze moeten om te overleven zelfs de gedachten aan hun kinderen verdringen. Ik heb dat nooit willen doen. Ook niet onder het weirde motto “loslaten”. Af en toe voel ik me gedwongen om maar niet meer te denken aan de wrede manier waarop de Nederlandse rechtstaat (!) dit allemaal voor elkaar krijgt. Klik maar eens op mijn laatste blogs.
Hieronder een kwetsbare en mooie versie van het lied. In deze versie een mij onbekend laatste couplet dat lijkt te willen redden wat er nog te redden valt. Maar helaas het houden van wordt er voor veel ouders ook uitgeslagen. wat blijft er over?

PS1 U kunt hieronder…

View original post 20 woorden meer