Maar stem geen D66!
Een paar blogs geleden beloofde ik terug te komen op de biografie van Tweede kamerlid Koser Kaja. In haar bio op Tweedekamer.nl stond achter haar inactief (maar wel functioneel) rechterschap een datum. Dat is vreemd want meestal staat er een periode van activiteit. Het blijkt nu dat ze eigenlijk nooit actief is geweest maar wel op gemelde datum beëdigd als plaatsvervangend rechter. Ze is dus wel opgenomen in het toch wat verdachte gremium Rechterlijke Macht maar heeft daar nooit wat voor gedaan. En toen is ze wel met die dubbele loyaliteit in de Kamer gaan zitten. Ik bedoel dus niet dubbel paspoort maar de loyaliteit aan twee poten van de Trias Politica tegelijk.
Ik vind al die rechters die hun beroep combineren met volksvertegenwoordiger neprechter en nepparlementarier tegelijk, zonder daarmee ook maar in de verste verte een keuze voor Wilders te maken. Koser Kaja is dan toch wel de meest neppe neprechter in die verzameling.
Maar goed nieuws. Als ik het goed zie staan er nu geen rechters op de nieuwe lijst van D66. Swinkels en Koser Kaja kan ik niet terug vinden en met de zoekopdracht Rechter in het kandidatenboek krijg ik geen resultaat. Daarmee is een einde gekomen aan een D66 traditie althans in de Tweede Kamer. Blijkbaar heel bewust maar in alle stilte. Degene die achter de telefoon zat bij D66 wist er in ieder geval helemaal niets van en een d66-pamfletter zaterdag op de markt ook niet. De Eerste Kamer ga ik nog wel eens bekijken. Of doet u dat even voor mij beste lezer?
Oh ja en rechter Jeroen Recourt van de PvdA staat dus nog wel op de PvdA-lijst.
Stem toch geen D66, nog steeds de partij van de hypocrisie over de rechtstaat. Mijn stemadvies is, stem op een persoon in plaats van een partij. Bijvoorbeeld Pieter Omtzigt. Niet dat die speciaal veel voor vaders deed of iets in het familierecht. Maar hij pakt wel fundamenteel en vasthoudend misstanden aan. Ik wens mijn lezers veel wijsheid toe in het stemhokje.
Wegkijken van het falen van de rechtsstaat
14 april 2016
mijn oude leerboek “Nederland, een rechtstaat” met uitgelicht deel over de openbaarheid van uitspraken. 2 keer doorklikken voor leesbare vergroting.
“Die meneer Wilders trekt heel veel van dat soort onvrede aan, en het is in mijn beleving maar goed dat hij dat doet. We hebben niet of nauwelijks vakbewegingen, er is geen way out voor die onvrede. Zonder een Wilders zou de samenleving nog veel beroerder zijn dan zij nu al is. Die onvrede zou anders misschien op een halfmisdadige manier tot uiting kunnen komen. Daar zitten we nu heel dichtbij.” Arnold Heertje in Paper 13-4 2016
Ik ben bepaald geen PVV-er , het is geen democratische club. Ze kunnen maar beter geen meerderheid krijgen. Maar bovenstaande uitspraak van Professor Heertje vind ik een goede karakterisering van dit tijdsgewricht. Mijn mail aan 6 andere hoogleraren en nog een redactielid van het Nederlands JuristenBlad past daar prima bij. Ik deed hem zojuist de deur uit:
Niet willen weten leidt tot niet weten; wegkijken van het falen van de rechtsstaat
Geachte redactieleden van het Nederlands JuristenBlad,
Niet willen weten leidt tot niet weten. U heeft mijn artikel over het falen van de openbaarheid van uitspraken en de voorgeschiedenis van de Raad voor de Rechtspraak, voor uw blad, ten tweede male afgewezen op gronden die voor mij onbegrijpelijk zijn.
U komt formeel het recht toe om een artikel af te wijzen. Of dat in dit geval een verdedigbare grondhouding weerspiegelt betwijfel ik. Maar wat ik wel weet, is dat het tiental argumenten dat u levert om tot deze afwijzing te komen stuk voor stuk van zin verstoken zijn, en in twee gevallen zelfs een onware bewering over mijn artikel behelzen. Ik vind niet dat u het recht toekomt om een burger die zich zo kwijt van zijn burgerlijke plichten af te serveren als ware ik een soort onbesuisde herrieschopper. Ik sta in deze opvatting niet alleen. Ik word begeleid door een hoogleraar die mijn artikel als ‘goed en overtuigend’ kwalificeerde. Het is ook uw goed recht en uw plicht om het niet bij voorbaat met mij eens te zijn. Maar het is wel, denk, ik uw plicht, zeker als wetenschapper om de discussie te voeren, en ook om die openbaar te voeren. U heeft besloten deze discussie op geen enkele manier te voeren, zelfs niet om onwaarheden te corrigeren. Dat neem ik u kwalijk.
Ik kan er moeilijk van uit gaan dat u niet zou begrijpen dat mijn verhaal een aantal belangrijke problemen ten aanzien van de controle op de rechterlijke macht blootlegt. Mijn hypothese is dan ook dat het probleem van de gemankeerde en valselijk voorgewende openbaarheid in bijna de helft van de rechterlijke uitspraken, een dusdanige omvang heeft aangenomen dat niemand er meer raad mee weet, en u ook niet. En dat wilt u liever niet echt weten, dat kan ik als wetenschapper, zelfs begríjpen. Cognitieve dissonantie (hoogleraren zijn daar door de psychologie helaas niet van vrijgesteld), onder andere, staat in de weg om mijn verhaal tot u door te laten dringen.
Ik heb voor deze situatie een variant gemaakt op een bekende spreuk: Wir haben es nicht gewusst, weil wir das nicht wissen möchten. Komt u misschien een beetje overdreven voor, maar als mechanisme is het daarmee adequaat geduid. Zowel emotioneel als rationeel past deze zegswijze. Zelf voel ik me een outlaw (geen enkele band meer met deze ‘rechtstaat’) die de wet verdedigt. Een onmogelijke spagaat zoals u zult begrijpen.
Ik heb mijn oorspronkelijke artikel nogmaals bijgevoegd. En onder deze mail heb ik uw afwijzingstekst nog een keer gememoreerd.
Gezien mijn positie als verantwoordelijke burger en wetenschapper, zal ik het niet eenvoudig opgeven u hiermee lastig te vallen. Als u het niet wilt weten zal ik u dat dan in ieder geval zo moeilijk mogelijk maken. Mijn reactie op uw afwijzing kunt u als u dat wenst in mijn blog nalezen. daarin gebruik ik uiteraard blogtaal. We kunnen het ook op een andere manier opnieuw proberen. Zie ook mijn eerdere mails aan u.
Ik heb wel eens aardigere pogingen gedaan om dit probleem aan de orde te krijgen. Ik kan me herinneren dat ik op een rechterscongres (zie de beschrijving in mijn artikel) 20 jaar geleden van een hoogleraar recht kreeg te horen dat ik fout zou zitten met mijn stelling dat rechterlijke uitspraken gezien de grondwet zonder uitzondering openbaar dienen te zijn. Toen ik na afloop van de workshop hem nogmaals aansprak, trok hij een klein boekje uit zijn tas, met daarin de grondwet. ‘U heeft gelijk’ zij hij daarna. Dat vond ik sportief. Ik wens u dezelfde houding toe.
met vriendelijke groet
-- Joep Zander joepzander.nl
Dit was een nakomertje van mijn blogs over de staat van de staat en het NJB.
Als het NJB mijn artikel niet publiceert zal ik het ergens anders publiceren.
De redactie van het NJB bestaat uit voorzitter en voormalig lid van de Hoge raad Coen Drion, hoogleraar, en lid Hoge Raad Ybo Buruma en Advocaat Generaal bij de Hoge Raad en hoogleraar: Ton Hartlief, Taru Spronken, Peter J. Wattel en de hoogleraren Corien (J.E.J.) Prins en Tom Barkhuysen.
Ma(na)ger
10 november 2009
“Onze Jan is manager geworden” is een liedje van mijn favoriete zanger Joop Visser. Het beschrijft heel goed de leegte die, met leegte gevuld, toch geld oplevert voor de zakkenvuller.
Vooral in de jeugdzorg is de managerscultuur een plaag die méér dan zómaar vervelend, desastreus is voor kinderen en ouders. Dat punt dringt ook langzamerhand door in de hoofden van Rouvoet en (vandaag) de NVG. In plaats van de slappe oplossingen en vaag gemopper van partijen van links tot rechts heeft tweede kamerlid Fleur Agema daar een goede oplossing voor. Laat een tijdje de werkvloer managen en zet wat managers met de handen aan het bed, vertelt ze vandaag in Trouw. Dit gaat niet specifiek over de jeugdzorg, maar daar gaat Fleur ook wel over. Zó ziet drastische verandering er inderdaad uit. Ik moet er wél direct bij zeggen dat Fleur heel wat anders is dan Geert. Ik vind Geert Wilders gevaarlijk (zie linken hieronder). Het is dan ook duidelijk dat Fleur worstelt met een paar PVV-standpunten. Eigenlijk zijn we geen elite-partij zegt ze; maar de PVV wil toch ook geen verhoging van belastingen voor meer zorg. Ze is er nog niet uit zegt ze.
Een tijd geleden viel Fleur al op door haar uitspraak dat het negeren van omgangsrecht (beetje verouderde term voor het recht op gezamenlijke zorg door de ouders) natuurlijk gewoon, niet lullen, tot een boete zou moeten leiden.
Misschien kan de PVV ook s zo’n managementshift doen en Fleur aan de top zetten. Of misschien moet Fleur wel naar de SP. Daar zal ze wel eerst haar krijtstreeppakje moeten inruilen voor een strijdkreetpak.
mijn visie op Wilders in het Engels
het artikel in trouw over Fleur en de zorgen over de zorg ( het krijtstreeppakje is helaas alleen in de papíeren Trouw te bewonderen)
ontwikkelingsland
25 maart 2008
Iemand uit een ver Afrika belde mij dit weekend omdat haar zus hier in Nederland in de knel kwam door de belabberde familierechtbedoening. Ze kon zich niet voorstellen dat Nederland zo inhumaan is als het defacto is.
Daartegenover de arrogantie van bewegingen van Wilders en Verdonk die vinden dat niet híer maar dáár de mensenrechten worden geschonden. Ook de manifestatie Nederland bekent kleur laat bij mij de indruk achter dat ze buitenlanders wel aardig vinden maar dat het fundamentele inzicht dat mensen gelijk zijn nog steeds ontbreekt. Dat geldt al helemaal als we het over de gelijkheid naar sekse hebben.
Nederland is eerder hypocriet dan democraat. Het is een grote spagaat tussen theorie en praktijk. Het westerse familierecht is één poel van getarte mensenrechten. Onze leiders propageren wat ze zelf vooral niet als voorbeeld wensen te geven. Het is begrijpelijk dat moslims niet direct deze zoot overnemen. Nederlands is eigenlijk een ontwikkelingsland.
Mensenrechten moeten in christelijke én islamitische samenlevingen verworven worden.
Een paar posts hieronder zag ik in een commentaar een verwijzing naar een buitenlandse site die nogal afgeeft op Hollanders. Ik realiseer me dat er ook buitenlanders via een Wilders-tag hier terecht komen.
Inmiddels heb ik een statement in mijn beste engels gemaakt over deze kwestie. Zowel voor Nederlanders als Engels-sprekenden hopelijk de moeite waard.
Het begint zo:
Holland is a kind of wild country. Everyone is expecting it to be a well developed democracy in which people tend to be nice to each other and in which human rights are respected.
Holland is sometimes a wilder country then a lot of country’s we usually refer to as banana republics. It is not respecting basic democratic rights.
At this moment Holland is, seen trough the eyes of a lot of moslims in the world, seen as the wildest country looking at the way we are biased and disrespectful.
As one person seems to set the agenda and the public image for Holland we even can call Holland the Wilderst country. read on
testosteron voor Femke
26 februari 2008
Vrouwen?
Femke Halsema vindt dat het testosteron uit het debat moet. Dwars door het debat zelf, lijkt ze daarmee toch vooral te mikken op de mannen die het debat voeren, zoals Jan Marijnissen. Jan pakt met verve met argumenten en een mooie begrenzende toon tegelijk, zijn wilde collega aan.
Dat moet van Femke allemaal anders met meer begrip en respect en argumenten…… net zoals zij dat doet als ze mannen aanpakt en poogt te castreren (hoe haal je anders het testosteron eruit?) .
Hoe zit het trouwens met het testosteron van die stevige dokwerker (februaristaking) die vandaag ook in het nieuws was?
Denk nog eens aan Femkes uitspraak:
,,Wat zou het een verademing zijn als zij eens wat meer anti-man werd en wat minder anti-islam.” (maart 2005 NRC)
Misschien dat we in het kader van de gelijkstelling tussen mannen en vrouwen Femke een testosteroninfusie kunnen geven. Voor mijn part afgetapt bij gevaarlijke types, maar aub niet bij Jan Marijnissen.
Femke…. dat moet toch iets betekenen als vrouwtje? Vrouwen….zucht.
weblog van Femke met haar uitspraak
nominatiedossier Groen-Links voor vaderdagtrofee; ook positiefs
dossier feminismekritiek over andere mannendiscriminatie van oa Femke
